Jak zbadać pogorszenie się sytuacji finansowej podatnika, który nie prowadzi działalności?

Z art. 15p ustawy o COVID wynika, że rada gminy mogła zwolnić z podatku od nieruchomości grunty, budowle i budynki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, wskazanym grupom przedsiębiorców, których płynność finansowa uległa pogorszeniu w związku z ponoszeniem negatywnych konsekwencji ekonomicznych z powodu COVID-19. W wykonaniu tego upoważnienia rada gminy powinna wprowadzić zwolnienie przedmiotowo-podmiotowe. Stosowanie zwolnienia uzależnione jest więc od spełnienia obu przesłanek - związania przedmiotu opodatkowania z określonym rodzajem działalności gospodarczej wykonywanej przez określonego przedsiębiorcę. Jeżeli więc nieruchomość stanowi przedmiot współwłasności, to nie można zasadniczo udzielić zwolnienia komuś, kto nie spełnia warunków do jego stosowania (nie pogorszyła się jego sytuacja w związku z COVID-19).

Dlatego, gdy tylko jeden ze współwłaścicieli spełnia warunki do skorzystania ze zwolnienia, zastosowanie znaleźć powinien art. 3 ust. 6 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych. Zgodnie z nim „zasady odpowiedzialności solidarnej za zobowiązanie podatkowe, o której mowa w ust. 4, nie stosuje się, jeżeli jeden lub kilku współwłaścicieli lub posiadaczy jest zwolnionych od podatku od nieruchomości albo nie podlega temu podatkowi. W takiej sytuacji obowiązek podatkowy ciąży solidarnie na współwłaścicielach lub posiadaczach, którzy podlegają podatkowi od nieruchomości oraz nie są zwolnieni od tego podatku, w zakresie odpowiadającym ich łącznemu udziałowi w prawie własności lub posiadaniu.” W praktyce oznacza to, że można podzielić zobowiązanie od danej nieruchomości i zwolnić z niego wg udziału tylko tego przedsiębiorcę, który spełnia warunki określone uchwałą rady gminy. Od pozostałej części podatek powinien zapłacić drugi ze współwłaścicieli.