Autor wpisu
Rafał Dowgier
profesor doktor habilitowany nauk prawnych, pracownik Katedry Prawa Podatkowego na Wydziale Prawa Uniwersytetu w Białymstoku; członek Zespołu Eksperckiego ds. Lokalnego Prawa Podatkowego
Przedsiębiorca – osoba fizyczna na połowie działki ma dom mieszkalny i grunt B, a na drugiej połowie wybudowała magazyn meblowy, koszty zostały zaliczone do działalności gospodarczej. Druga część działki została przekształcona z roli na grunt Ba o pow. 1709 m.kw. Obok nowego magazynu została zamontowana oczyszczalnia ścieków, za którą koszty zostały zaliczone do działalności. Podatnik twierdzi, że fragment działki, na którym nie ma rozprowadzonej ani oczyszczalni, ani nie ma posadowionego budynku magazynowego, usytuowany przy samym ogrodzeniu, o powierzchni 260 m.kw. określa go jako teren podmokły. Czy mimo tego, że grunt jest oznakowany jako „Ba”, (a nie „B”) można uznać podatnikowi te 260 m.kw. jako grunt niezwiązany z działalnością gospodarczą, opodatkowany niższą stawką?
Podstawą do wymiaru podatków są zapisy ewidencji gruntów i budynków, ale w kontekście oznaczeń gruntów decydują one zasadniczo o rodzaju a nie stawce podatku. Oznaczenie „Ba” czy „B” nie decyduje o stawce podatku od nieruchomości dla gruntu, która powinna do tego znaleźć zastosowanie.
W sprawie mamy do czynienia z osobą fizyczną, która prowadzi działalność gospodarczą. Zatem stawki najwyższe podatku od nieruchomości mogą być zastosowane jedynie do gruntu, który jest w posiadaniu tego podmiotu jako przedsiębiorcy. Co to oznacza? Można powołać w tym zakresie wyrok NSA z dnia 20 lipca 2016 r. (sygn. akt II FSK 1796/14), wedle którego nie można żądać daniny według stawki najwyższej, jeżeli nieruchomość stanowi prywatny majątek podatnika. Osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą występują w obrocie w dwojakim
charakterze – jako osoby „prywatne” (w zakresie swojego majątku „prywatnego”, „osobistego”) oraz jako przedsiębiorcy. Posiadająca status przedsiębiorcy osoba fizyczna jest w posiadaniu takiego majątku, który wiąże się z prowadzoną przez nią działalnością gospodarczą, jak też takiego majątku („prywatnego”), który służący realizacji jej potrzeb osobistych, a często również i jej rodziny. Występowanie przez osobę fizyczną w obrocie w tej dwojakiej roli uzasadnia rozróżnienie jej sytuacji prawnopodatkowej na tle przepisów u.p.o.l., w zakresie podatku od nieruchomości, bowiem z całą pewnością intencją ustawodawcy nie było w takim przypadku opodatkowanie najwyższą stawką wszelkich nieruchomości takiej osoby (por. wyroki: z dnia 12.06.2012 r., sygn.
akt II FSK 2288/10; z dnia 18.07.2012 r., sygn. akt II FSK 32/11). W związku z powyższym, w stanie faktycznym sprawy, w mojej ocenie, możliwe jest opodatkowanie wskazanej powierzchni działki stawką pozostałą, jeżeli nie jest ona ani faktycznie zajęta na działalność gospodarczą, ani też nie jest ona przeznaczona pod działalność (nie została nabyta na potrzeby działalności, nie służy prowadzeniu działalności, nie ma tam budowli wykorzystywanych do działalności).
PPLiFS 6(244)2021